بازگشت به ریشهها—اما با همه چیزِ بیشتر
Spartacus: House of Ashur تلاش میکند نه صرفاً دنبالهی خاطرهانگیز Spartacus (2010–2013) باشد، بلکه یکی از آن «چیزهای عجیب اما بیپروا» را تحویلمان بدهد: یک نسخهی جایگزین که داستانِ آشور را ادامه میدهد، انگار نه انگار که او قبلاً کشته شده بود. در واقع سریال با یک «اگر این اتفاق نیفتاده بود چه میشد؟» وارد همان دنیای خون، شهوترانی و سیاسیِ روم باستان میشود—و تا اینجای کار، اکثر منتقدان و تماشاگران میگویند این انتخاب تا حد زیادی جواب داده است.
بازیگری و شخصیتپردازی: آشور بهعنوان سوپراستارِ شرور/قهرمان
نیک ای. تارابی در نقشِ آشور یکی از معمولیترین انتظارات طرفداران را—یعنی «شخصیتِ پُر از لایه و تناقض»—به واقعیت نزدیک کرده است. بازیاش نشانههای آدمی که همیشه از زخمهای گذشته فرار کرده و حالا مجبور است در اوجِ قدرت هم با گذشتهاش بجنگد را دارد؛ یک نوع ضدقهرمانِ بیپوزش که هم میخواهی بهش اعتماد کنی، هم ازش متنفر باشی.
کنار آشور، حضور Tenika Davis بهعنوان یک gladiatrix—زن جنگندهای که نقشهای زنانه را از اغلب سریالهای تاریخی میبلعد—قرار دارد. او نه فقط یک اسباب نمایش نیست، بلکه خصوصیتها و انگیزههای خودش را دارد که در چند اپیزود اولیه جلب توجه میکند و تا همینجای کار دارد پُتانسیلِ واقعی یک کاراکتر «زنده و چندبعدی» را نشان میدهد.
کارگردانی و روایت: خون و سیاست—بدون سانسور
استیون اس. دهنایت همان کسی است که ساختار اصلی Spartacus را پایهریزی کرد، و اینجا هم همان لحنِ بیپروا را نگه داشته: خشونت گرافیک، طراحی صحنههای خونین، دیالوگهای خاص و ریتمی که یا میزند توی گوشات یا آرام میکشدت پایین و باز نگاهت میدارد.
این سریال نسبت به نسخهٔ اصلی نه فقط تکرار همان فرمولِ «تنِ خون + تنِ تماشاچی»، بلکه میخواهد عمقِ بیشتری به بازیهای سیاسی، ساختارِ قدرتِ روم و نبرد نه فقط در رینگ، بلکه در ذهن و مجلس سناتورها بدهد.
-
در قسمتهای اولیه ریتم گاهی سکندری میخورد، انگار سریال نمیداند چقدر باید روی صحنههای خونین متوقف بماند و چقدر باید آرامتر به پیچیدگیهای داستان برسد.
-
و اگر با سریال اصلی آشنا نباشی؟ متن سریال بعضی انتخابها را آنقدر مستقیم فرض میکند که میتواند برای تازهواردها کمی دور از بستر تاریخی و بیسابقه جلوه کند—بهخصوص در تغییر روایت آشور.
موسیقی و صداگذاری: خشونتِ موزون
این سریال از موسیقی بهعنوان پسزمینهٔ صرف استفاده نمیکند؛ موسیقی در House of Ashur مثل یک ریتمِ دومِ نبرد عمل میکند—هم انرژی میدهد، هم تنش را نگه میدارد. صداگذاریِ برخوردِ شمشیرها و فریادها در رینگها هنوز یکی از معدود چیزهایی است که با یک گوش سپردن قابلتشخیص از سریالهای دیگر است.
دانلود و تماشای آنلاین مینی سریال Spartacus: House of Ashur | اسپارتاکوس: خاندان آشور
Wikipedia — IMDb — RogerEbert — TechRadar — Winter Is Coming — The Review Geek — Rotten Tomatoes — CinemaBlend