خلاصه داستان (بدون اسپویل):
کریسف «کلیف» کشِن، کمدینی که تازه‌کار تازه از مسیر الکل و شکست بیرون آمده، شب کریسمس دندونش رو خرد می‌کنه و می‌ره پیش دندونپزشکی که بازه. اون‌جا با دِیدی، دندون‌پزشک خسته و جدّی‌تر از زندگی رفاقت می‌کنه. از اینجا یک ماجرای معمولی شبانه در بالتیمور آغاز میشه: سرقت قایق خرچنگ‌ها، گشت‌وگذار در محله‌ها، و زمانی که فکر می‌کنی همه‌چیز تموم شده… نه، تازه شروع شده.
بازیگری: آدم‌هایی که حس‌شون دستت میاد
مایکل استراس‌نِر (کلیف) و لیز لارسِن (دِیدی) باهم ترکیب عجیبی ساختن؛ یکی تازه‌کار در ترک، یکی دکتر با زندگی‌ای که کمرنگ شده. بازی استراس‌نِر همون حس «می‌خوام خوب باشم ولی مسیر سخت بود» رو می‌رسونه، و لارسِن با چهره‌ای که می‌گه «من خسته‌ام ولی هنوز امید دارم» حضور داره. این زوج، فقط یه روم-کمدی سطحی نیستن، واقعاً آدم‌هایی که ممکن بود کنار ما باشن هستن.
کارگردانی و روایت: ساده، دلنشین، با طعم بالتیمور
Jay Duplass برگشته با «بالتیمورون‌ها» به سبک خودش: قصّه‌ای که بزرگ نیست، اما خاصه. فیلم با حس شهر بالتیمور آمیخته شده — محله‌های خاص، غذاهای محلی، فرهنگ بومی — همه اون‌جا ان. با اینکه ممکنه داستان کمی شُل به نظر بیاد، اما همین لَخت بودنش یکی از جذابیتاشه؛ چون آدم می‌گه “ببینم این دو تا آدم چی کار می‌کنن با این شب عجیب.”
موسیقی و صداگذاری: زیرپوستی ولی مؤثر
هیچ هیاهوی بزرگ نیست، ولی صداگذاری دقیق و انتخاب موزیک کم‌فروغ باعث میشه «بالتیمورون‌ها» حس واقعی‌ش رو حفظ کنه. فیلم از صداهای شهری، از محیط کارگری بالتیمور، از موتور و خیابان و تعامل آدم‌ها پُر شده — و این‌ها نه فقط بک‌گراند، بلکه بخشی از داستانن.
دانلود و تماشای آنلاین فیلم The Baltimorons 2025 | احمق های بالتیمور
